ما...درختها...آسمون...خنده هاي از ته دل...و نگاه هايي كه پر از حرفن...
ماها هميشه منتظريم به اومدن وسر زدنت
به گرفتن دستات
به قدم زدن و حرفاي نگفته رو گفتن...
دل همه ي ما قرصه به خداو اون نيرويي كه مثل آهن ربا ميكشدت
بهش اطمينان داريم كه يه ضلع از اين مربع رو داديم دستش....